Związek Kynologiczny w Polsce (ZKwP) jest nie tylko znany z pięknych, zrównoważonych psów, ale także z bogatej historii, którą tworzyły przez lata rodziny członków ZKwP.
W niniejszym artykule przedstawię kluczowe momenty w historii polskiej kynologii, które miały istotny wpływ na jej rozwój.
ZKwP a historia Polski
Historia ZKwP jest ściśle związana z historią Polski. W listopadzie 1918 roku, po 123 latach nieobecności na mapach politycznych Europy, Polska odzyskała niepodległość. Od tego momentu minęło ponad 100 lat, co zbiega się z początkami kynologii w wolnej Polsce. Początek działalności ZKwP był powolny, co wynikało z konieczności selekcji najlepszych i najzdrowszych zwierząt do hodowli. Genetyka i selekcja ras są procesami, które wymagają czasu i staranności, co odzwierciedla się w dzisiejszych standardach hodowlanych.
Rola Hodowcy w ZKwP
Hodowca w ZKwP jest nie tylko kynologiem-pasjonatem, ale często również specjalistą w swojej rasie oraz patriotą, szanującym zarówno historię kraju, jak i Związku. Odbudowa kynologii w Polsce była możliwa dzięki odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, co dało nadzieję na odbudowę nie tylko kraju, ale także kynologii.
Odnowienie Polskiej Kynologii
Pierwsze kroki ku odnowieniu polskiej kynologii podjęła brać myśliwska. Myśliwi zapoczątkowali powstawanie organizacji, klubów i stowarzyszeń kynologicznych w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Wśród nich wyróżniał się Jan Sztolcman, miłośnik psów i prekursor polskiej kynologii. W 1920 roku opublikował podręcznik "Łowiectwo", omawiający rasy psów myśliwskich w Polsce. Prowadził również wykłady z łowiectwa i był członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody.
Kluczowe daty
• 1920 - Jan Sztolcman stworzył podręcznik dla szkół leśnych i rolniczych pt. "Łowiectwo", w którym pierwszy raz po I wojnie światowej omawiał różne rasy psów myśliwskich, a wśród nich psy występujące na ziemiach polskich.
• od 1924 roku prowadził on także wykłady z łowiectwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, a dwa lata później został członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody.
• 28 lipca 1938 - odbyło się zebranie Międzynarodowego Komitetu Kynologicznego (utworzonego w 1935), na którym przyjęto ostatecznie statut Związku Kynologicznego w Polsce.
• 2 czerwca 1939 - na zjeździe FCI w Sztokholmie Związek Kynologiczny w Polsce został przyjęty do Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI - Fédération Cynologique Internationale).
• od 1 września 1939 do 8 maja 1945 - trwała II wojna światowa, która wywołała ogromne spustoszenie zarówno wśród ludzi jak i zwierząt. Wojnę przeżyły nieliczne psy. Zachowały się jedynie te mieszkające na wsiach, w różnym typie i wielkości, a część z nich szczególnie z większych majątków ziemskich, wywieziona została przez okupanta lub zaginęła, dlatego też rozwój kynologii w naszym kraju musiał poczekać na lepsze czasy.
• 5 maja 1948 - gdy nastąpił odpowiedni czas na nowo powstał nasz aktualny Związek Kynologiczny w Polsce na bazie struktur swojego przedwojennego poprzednika.
Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI)
FCI została założona 22 maja 1911 roku w celu promowania i ochrony kynologii oraz psów rasowych. Jej główne zadania to standaryzacja ras, organizacja wystaw i edukacja hodowców. FCI zrzesza krajowe organizacje kynologiczne z ponad 90 krajów, w tym ZKwP, co czyni ją jedną z największych organizacji tego typu na świecie.
Krajami, które przyczyniły się do stworzenia FCI są:
• Niemcy (Kartell für das Deutsche Hundewesen i Die Delegierten – Komisja)
• Austria (Osterreichischer Kynologenverband)
• Belgia (Société Royale Saint-Hubert)
• Francja (Société Centrale Canine de France)
• Holandia (Raad van Beheer op Kynologisch Gebied w Holandii)
Główne Działania FCI
- Standaryzacja ras
Ustalanie i aktualizowanie wzorców dla wielu ras psów, określając ich cechy fizyczne i temperament. - Organizacja wystaw
Patronat nad międzynarodowymi wystawami psów, oceniającymi wygląd i zachowanie psów zgodnie z ustalonymi wzorcami. - Edukacja i szkolenia
Podnoszenie wiedzy o psach rasowych, ich hodowli, zdrowiu i dobrostanie.
Podsumowanie
Historia Związku Kynologicznego w Polsce (ZKwP) jest głęboko spleciona z burzliwą historią naszego kraju. Odrodzenie polskiej kynologii po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku symbolizuje nadzieję i determinację narodu. Dzięki pasji i zaangażowaniu takich pionierów jak Jan Sztolcman, polska kynologia zaczęła się rozwijać, pomimo przeciwności losu, takich jak zniszczenia spowodowane II wojną światową.
ZKwP od samego początku kładł nacisk na etyczną hodowlę i zdrowie psów, co jest nadal kluczowym elementem jego działalności. Dzięki współpracy z Międzynarodową Federacją Kynologiczną (FCI), ZKwP zyskał uznanie na arenie międzynarodowej, co pozwoliło na dalszy rozwój i standaryzację hodowli w Polsce.
Obecnie ZKwP to organizacja z bogatą historią, która łączy pasjonatów psów rasowych z całego kraju. Jej członkowie nie tylko dbają o dobrostan swoich psów, ale również pielęgnują tradycje i wartości, które od lat definiują polską kynologię. Praca ZKwP, wspierana przez FCI, jest kluczowa dla ochrony różnorodności genetycznej psów oraz edukacji przyszłych hodowców.
Współczesna działalność ZKwP obejmuje standaryzację ras, organizację wystaw oraz szeroko zakrojoną edukację kynologiczną. Te działania są niezbędne dla zapewnienia wysokich standardów hodowli i ochrony psów rasowych, co jest jednym z głównych celów zarówno ZKwP, jak i FCI.
Kluczowe punkty:
- Historia ZKwP jest związana z odrodzeniem Polski po 1918 roku.
- ZKwP podkreśla etyczną hodowlę i zdrowie psów.
- Współpraca z FCI wzmocniła pozycję ZKwP na arenie międzynarodowej.
- Współczesna działalność ZKwP obejmuje standaryzację ras, organizację wystaw i edukację kynologiczną.
Kontynuując te tradycje i dążenia, ZKwP pozostaje ważnym filarem polskiej i międzynarodowej społeczności kynologicznej, przyczyniając się do ochrony i rozwoju psów rasowych na całym świecie.
🐾
Piśmiennictwo:
- Historia FCI z oficjalnej strony internetowej
- T. Borkowski i in., 100 lat Kynologii w wolnej Polsce, Oficyna Wydawnicza Oikos sp. z o.o., Warszawa 2021, 33-61